Η φετινή αγωνιστική περίοδος για τον Απόστολο Χαραλαμπίδη ήταν απ’ αυτές που λες «να φύγει και να μην ξανάρθει». Πώς αλλιώς να εξηγήσεις τα όσα αντιμετώπισε ο 48χρονος τεχνικός; Από την αρχή ακόμη του περασμένου καλοκαιριού, όταν είχε συμφωνήσει με τον Αγροτικό Αστέρα, ωστόσο ο τότε μεγαλομέτοχος του συλλόγου, Ηλίας Θεοδωρίδης, αποφάσισε κάποιες μέρες μετά τη λύση και εκκαθάριση της ΠΑΕ, σε συνάρτηση με την αποχώρηση του από τα κοινά.
Για τον Χαραλαμπίδη ακολούθησε η συμφωνία με τη Βέροια και τα όσα τραγελαφικά βίωσε στην ομάδα της Ημαθίας, που είχαν ως επακόλουθο τη διάλυσή της. Στη συνέχεια, προέκυψε η πρόταση του Πανσερραϊκού. Ολα ξεκίνησαν καλά, ωστόσο στην πορεία η κατάσταση μετατράπηκε σε εφιάλτη. Αν μη τι άλλο, ο Απόστολος Χαραλαμπίδης έζησε ταραχώδη φετινή χρονιά. Μέσω της συνέντευξης του στη «Μetrosport» εξιστορεί τα όσα συνέβησαν
Αναλυτικά το κομμάτι της συνέντευξης του Απόστολο Χαραλαμπίδη που μιλά για τον Πανσερραϊκό:
«Στέβιτς, η αρχή του τέλους»
– Φεύγεις από τη Βέροια και κάθεσαι στον πάγκο του Πανσερραϊκού. Με ποια προοπτική έγινε η επιλογή;
«Πήγα σε μία ακόμη μεγάλη ομάδα, η οποία έχει παίξει στη Super League και έχει αναδείξει μεγάλους ποδοσφαιριστές. Είναι χαρά σου να δουλεύεις στον Πανσερραϊκό. Μιλάμε για βαριά φανέλα, με αξέχαστες στιγμές στο παρελθόν. Οταν ανέλαβα, δεν ήμασταν καλά αγωνιστικά, γι’ αυτό έγινε και η αλλαγή προπονητή. Στο πλάνο, που με ανέλυσαν, δεν μπορούσες να πεις όχι».
– Τί συνάντησες εκεί;
«Το πλάνο ήταν να σώσουμε την παρτίδα αγωνιστικά και παράλληλα να βάλουμε τις βάσεις, για να πρωταγωνιστήσουμε την επόμενη. Αυτός ήταν και ο λόγος που πήγα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, τα πράγματα ήταν καλά. Δεν υπήρχε πρόβλημα. Αλλωστε, δεν ήθελα να την πατήσω ξανά. Δούλεψα σκληρά. Η ομάδα βελτιώθηκε μέχρι και το ματς με την Σπάρτη, όπου ήμασταν 7οι στη βαθμολογία. Μετά ξέσπασαν τα προβλήματα και επήλθε η κατάρρευση».
– Και είπες «άντε γεια», δεύτερη φορά στην ίδια σεζόν…
«Πιστεύω, πως το θέμα του Στέβιτς ήταν το κυρίαρχο. Ηρθε το φιρμάνι από την UEFA, με τις 330.000 ευρώ. Ο πρόεδρος (σ.σ. Δημήτρης Χειρίδης) απογοητεύτηκε. Δεν ήταν δικό του θέμα, απ’ ό,τι κατάλαβα. Ευθυνόταν η προηγούμενη διοίκηση, η οποία αρνήθηκε να πληρώσει το πρόστιμο. Ηταν η αρχή του τέλους».
– Από εκεί ξεκίνησαν όλα;
«Είδα ότι από τότε σταμάτησαν τα πάντα. Εφυγαν αρκετοί, που ήταν δίπλα μας και έκλεισαν τα γραφεία. Υπήρξαν αποχωρήσεις παραγόντων, αλλά υπαλλήλων. Λειτουργικά αρχίσαμε να έχουμε τεράστια προβλήματα, ενώ σταμάτησαν και οι πληρωμές. Εκανα πάλι αρκετή υπομονή. Αρκεί να φανταστείς πως ούτε δώρο Πάσχα δεν πήραμε».
Προσπαθούσα να κρατήσω μόνος τους ποδοσφαιριστές, από κοινού με το τιμ μου. Ειδικά τον τελευταίο μήνα, πριν την παραίτηση μου, υπήρχαν μόνο οι παίκτες και εμείς, δηλαδή το τιμ. Ουδείς άλλος. Βίωνα ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα απ’ ό,τι στη Βέροια. Τηλέφωνα και ίντερνετ ήταν κλειστά, γιατί… κόπηκαν.
Πώς να δουλέψεις; Εκανα πράγματα, που ελάχιστοι τα ξέρουν. Βοήθησα ακόμη και παίκτες, σε στιγμές δύσκολες. Πόση υπομονή να κάνεις; Το πρόβλημα μου είναι όταν οι παίκτες έρχονται στο γήπεδο και λόγω προβλημάτων δεν προπονούνται. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ξενέρωμα για μένα. Δεν γίνεται να ξεφτιλίσω τη δουλειά μου».
«Εβαλα λεφτά από την τσέπη μου!»
– Τί απαντάς σε όσους λένε ότι πήδηξες από το καράβι;
«Αποφάσισα να παραιτηθώ, όταν είδα ότι δεν πάει άλλο. Οι ποδοσφαιριστές το έπαιζαν τραυματίες ή άρρωστοι, για να μην κάνουν προπόνηση. Δεν υπήρχε λόγος να μείνω στην ομάδα. Δεν στέκει ότι πήδηξα από το καράβι. Δεν μου αρμόζει να λέγεται κάτι τέτοιο.
Εκανα περισσότερα απ’ όσα έπρεπε. Τα λεφτά ήταν μηδαμινά. Δεν είμαι πρόεδρος. Συν τοις άλλοις, έβαλα λεφτά από την τσέπη μου. Κάποια στιγμή δεν αντέχεται αυτό. Οταν δεν πληρώνεσαι, έχεις οικογένεια και κάνεις διαδρομή καθημερινά Θεσσαλονίκη-Σέρρες χωρίς αντίκρισμα, αρχίζεις να το σκέφτεσαι. Δεν είμαι πλούσιος.
Αλλωστε, δεν έμενα εκεί. Αναγκαζόμουν κάθε μέρα να πληρώνω, για να πηγαίνω στις Σέρρες και κάποια στιγμή είδα τον τραπεζικό μου λογαριασμό να είναι στο… μηδέν. Στερούσα χρήματα από την οικογένειά μου, για να τα βάλω στον Πανσερραϊκό».
– Τί εισέπραξες από την κοινωνία των Σερρών και την οικογένεια του Πανσερραϊκού;
«Οι άνθρωποι, που ήταν δίπλα στον Πανσερραϊκό και έβλεπαν πώς δουλεύω, τουλάχιστον αναγνώρισαν τη δουλειά μου. Πιστεύω, ότι έχω κάνει κάποιους φίλους στις Σέρρες. Αγωνιστικά, παίξαμε καλό ποδόσφαιρο. Αν εξαιρέσουμε το ματς της Δράμας, ήμασταν ανταγωνιστικοί με θετικά στοιχεία από τακτικής άποψης. Επίσης, μετά τον τραυματισμό του Γκούρτσα, είχαμε θέμα με το γκολ, ενώ έλειπε και η τύχη, καθώς δεχόμασταν εύκολα γκολ. Θεωρώ πως, με βάση τα όσα έζησα, αν δεν προέκυπτε το πρόβλημα του Στέβιτς, η ομάδα όχι μόνο θα είχε σωθεί, αλλά θα πάλευε για την 5η-6η θέση. Οι αντίπαλοι πάντα έλεγαν καλές κουβέντες για την ομάδα μας και όλοι απορούσαν πώς βρίσκεται χαμηλά».
«Ποτέ δεν ήξερες τι ξημερώνει»
– Είναι απαξιωμένη η FL;
«Πάρα πολύ. Εμεινα έναν χρόνο εκτός, λόγω του ότι ήμουν στον Αστέρα Τρίπολης. Επιστρέφοντας, διαπίστωσα ότι αυτό δεν είναι πλέον ποδόσφαιρο. Πήγα από τη μέρα στη νύχτα. Είδα χρεωμένες ομάδες, πολλά οικονομικά προβλήματα και ποτέ δεν ήξερες τι ξημερώνει. Το έζησα στον Πανσερραϊκό. Πήγα με καλές συνθήκες και ξημέρωσα με άσχημες. Από το 2013 και μετά, η κατηγορία πάει από το κακό στο χειρότερο. Αποχωρούν ομάδες, άρα αυτά που βλέπουμε, σημαίνουν ότι δεν υπάρχει ποδόσφαιρο, έτσι όπως τουλάχιστον το ξέρουμε και θέλουμε να είναι πραγματικά».
– Αν σου ζητούσαμε να βάλεις πέντε τίτλους, πώς θα χαρακτήριζες το φετινό Πρωτάθλημα;
«Πέντε τίτλους; Σαφέστατα είναι προβληματικό. Οικονομικά; Χάλια… Βέβαια, υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως άνθρωποι που κάνουν πράγματα καλά για το ποδόσφαιρο, ωστόσο βλέπουν την όλη λειτουργία και ξενερώνουν, όπως για παράδειγμα ο πρόεδρος της Δόξας, ο Γιάννης Μπύρος».
– Πώς αποτυπώνεις τη μέρα και τη… νύχτα στο ποδόσφαιρο;
«Η λειτουργία του Αστέρα Τρίπολης ήταν καταπληκτική. Απασχολούνται 90 άτομα προσωπικό μόνο στο γήπεδο! Τί να σου πω; Υδραυλικός, ηλεκτρολόγος, φύλακες, λογιστές, προσωπικό. Επαιρνες πρωινό στο γήπεδο και γενικώς υπήρχε οικονομική συνέπεια. Δεν σε απασχολούσαν τα χρήματα. Ηξερες ότι θα τα πάρεις. Οταν πήγα, μου είχε πει ο λογιστής ότι εδώ δεν θα μιλάς ποτέ για λεφτά, δεν θα το σκέφτεσαι. Αισθάνεσαι ότι είσαι… κάποιος».
– Αν έβαζες έναν ξεχωριστό τίτλο για την περιπέτεια στη Βέροια και μετά έναν στον Πανσερραϊκό, τί θα έβαζες;
«Δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις μόνο μία λέξη…».
– Μετάνιωσες για τις επιλογές σου;
«Οχι, δεν μετάνιωσα. Πήγα σε δύο μεγάλες επαρχιακές ομάδες. Μετάνιωσα περισσότερο, γιατί δούλεψα σκληρά και δεν έπιασε τόπο η δουλειά μου. Μακάρι να βρουν τον δρόμο τους. Αν ήταν σε σωστές βάσεις θα πήγαινα ξανά… Οχι όμως με ανάλογες συνθήκες που βίωσα».
– Η κατάσταση στην Ελλάδα οδηγεί τον προπονητή σε επαγγελματικό αδιέξοδο;
«Τα πράγματα δεν είναι καλά. Ετσι και στο ποδόσφαιρο. Ακούμε πολλά ότι θα αλλάξουν, ότι θα γίνει αναδιάρθρωση. Ας ελπίσουμε για το καλό του ποδοσφαίρου. Το θέμα είναι να δουλεύεις σε ομάδες με υγεία, να παράγεται έργο, για να έρθει και ο κόσμος στο γήπεδο. Γίνεται;».
«Ξενέρωσα στην Ελλάδα»
– Τι σκέφτεσαι να κάνεις από εδώ και πέρα;
«Πέρασα πολλά φέτος. Με πολλά και μαζεμένα προβλήματα. Θέλω να ξεκουραστώ, να πάρω δυνάμεις. Το ζήτημα είναι να μην κάνω λάθος στην επιλογή μου, γιατί η ομάδα που θα με προσεγγίσει, προκειμένου να συνεργαστούμε, πρέπει να είναι καλύτερα τα πράγματα, για να δουλέψω και να δείξω το έργο μου».
– Περνά από το μυαλό σου η προοπτική του εξωτερικού;
«Μετά το ξενέρωμα, που έφαγα φέτος, φυσικά και έχω στο μυαλό μου να βγω εκτός Ελλάδας. Το δύσκολο είναι να πας. Θα μου άρεσε η ιδέα να βγω εκτός Ελλάδας. Ελπίζω κάποια στιγμή να γίνει πραγματικότητα».
– Σκέφτηκες ποτέ πως η φετινή χρονιά θα μπορούσε να σε στιγματίσει επαγγελματικά;
«Θεωρώ ότι έχω κερδίσει τους παίκτες από θέμα δουλειάς. Είναι το μόνο ίσως θετικό στοιχείο. Η διαφήμιση ενός προπονητή είναι οι ποδοσφαιριστές. Τουλάχιστον σε αυτό πετύχαμε. Εδειξα έργο, παρά τα προβλήματα. Βέβαια, η επιλογή ενός συλλόγου είναι και θέμα τύχης, συγκυρίας. Ας ευχηθώ να έχω και λίγη τύχη», είπε χαμογελώντας ο Απόστολος Χαραλαμπίδης κλείνοντας τη συνέντευξη του στη «Metrosport».
Η στιγμή που τον σημάδεψε
Για τον Απόστολο Χαραλαμπίδη ο Πανσερραϊκός ήταν ο 17ος σταθμός στην καριέρα του. Ποια ήταν όμως η στιγμή, που τον σημάδεψε ως προπονητή και πού δεν θα ξεχάσει; «Είχαμε κάνει διπλό στις Σέρρες με τη Νίκη Βόλου. Είχαμε νικήσει 1-0 και η ομάδα έμπαινε στα play off ανόδου για τη Super League. Στην επιστροφή μας περίμεναν τα ξημερώματα κατά τη 1.30 περίπου 1.000 φίλαθλοι της ομάδας. Ανθρωποι όλων των ηλικιών, ακόμη και παππούδες, γιαγιάδες με δάκρυα στα μάτια».
Ο Καστοριανός τεχνικός είναι πλέον μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης από το 1998. Κατάγεται από την Καστοριά. Στη Θεσσαλονίκη βρέθηκε στα 15 του χρόνια, αλλά γύρισε ξανά στην πατρίδα του για να παίξει ποδόσφαιρο.
Εχει δύο κόρες, 8 και 4 ετών. Με τη γυναίκα του, τη Ζωή, είναι μαζί 15 χρόνια, από τότε, που γνωρίστηκαν για πρώτη φορά στη Χαλκιδική. Είναι παντρεμένοι από το 2010. Από την περίοδο 2006-07 μετρά συνολικά 239 παιχνίδια σε πάγκους ομάδων.
Πηγή:Metrosport
